Annet
Zaagsma
Annet Zaagsma (1971) woont op het Hogeland in Groningen. Ze verzamelt potscherven, vreemde stenen en mooie woorden om collages en gedichten van te maken. Voor haar poëzie laat zij zich inspireren door de schone en vervreemdende taal die ‘in het wild’ ontstaat. Haar stijl is intuïtief, kleurrijk en associatief: op basis van fragmenten van gesprekken en teksten componeert zij meerlagige, beeldende gedichten met zeggingskracht.
In mei 2019 verscheen bij uitgeverij Kirjaboek haar eerste dichtbundel Een mooier woord is vuurgevaarlijk. Haar tweede bundel Ongedierte dat niet bevriest is in september 2020 verschenen bij uitgeverij Palmslag en in het najaar van 2022 verscheen Opgelet. Het materiaal moet ademen bij uitgeverij Opwenteling. Daarnaast zijn haar gedichten gepubliceerd in Meander Magazine, Neerlandistiek.nl, Roer, De Optimist, Ensafh (Friestalig), Ooteoote, Tzum, Zevenblad en in diverse verzamelbundels.
Annet studeerde poëzie aan de Schrijversvakschool in Groningen, is aangesloten bij Klimaatdichters en lid van dichtgroep Dichters van de Eerste Verdieping. Naast poëzie maakt ze foto’s en ander beeldend werk en sinds mei 2021 interviewt ze dichters voor Meander Magazine.
Meer informatie vind je op www.woordeninhetwild.nl
In de derde dichtbundel van Annet Zaagsma verworden het getij en de maan tot vreemdelingen, verhuld in sanitaire producten. Het zelfrijpende vermogen van de aardbei wordt gerecenseerd – en de juiste thermiek voor trillende neusvleugels bepaald.
De bodem van deze bundel wordt gelegd met aarde, water, lucht en vuur – hoewel soms onherkenbaar, want de mens woekert door. Oneigenlijk gebruik van scharen en messen zorgt voor onherstelbare schade.
Opgelet. Het materiaal moet ademen is een speelse en alarmerende blik op de toekomst, en tevens een herinnering aan de laatste walvis die zingend aan het oppervlak is geraakt.
Bundel
‘Opgelet. Het materiaal moet ademen‘ (2022)
verkrijgbaar op: